140 LAT DORGI ŻELAZNEJ IWANOGROZKO-DĄBROWSKIEJ
23 października – 11 listopada
WYSTAWA PLENEROWA
DZIEDZINIEC OSTROWIECKIEGO BROWARU KULTURY
ORAZ KOLEKCJA MODELI TABORU KOLEJOWEGO - RECEPCJA MCK, UL. SIENNIEŃSKA 54.
5 listopada godz. 9.30
SESJA POPULARNONAUKOWA
CENTRUM TRADYCJI HUTNICTWA, UL. ALEJA 3 MAJA 6.
7 listopada godz. 17.00
FINISAŻ WYSTAWY POŁĄCZONY Z KOLEJOWYMI OPOWIEŚCIAMI ANDRZEJA BRODY.
SALA WIELOFUNKCYJNA, UL. SIENNIEŃSKA 54.
140 lat temu do Ostrowca doprowadzona została odnoga Drogi Żelaznej Iwanogrodzko – Dąbrowskiej, którą oficjalnie wraz z dworcem otwarto 15 stycznia 1885 r. Początki inicjatywy sięgają roku 1867, kiedy Jan Gotlieb Bloch opracował przedwstępne studium przebiegu drogi kolejowej do Ostrowca przez Szydłowiec, ale koszty uznano za zbyt duże i władze nie udzieliły koncesji. Niemniej inicjatywa zwróciła uwagę finansistów z Królestwa, m.in. barona S.Frenkla, W. Laskiegoi Z.Wielopolskiego, kolejnych właścicieli dóbr ostrowieckich, na możliwość wykorzystania transportu kolejowego na potrzeby zakładów przemysłowychw Dolinie Kamiennej. Kiedy w 1875 r. w Petersburgu zapadła decyzja o budowie linii kolejowej z Iwanogrodu (Dęblina) do Dąbrowy Górniczej, jej integralną częścią były odgałęzienia z Bzina (Skarżyska) do Koluszek i Ostrowca. Staraniao uzyskanie koncesji zwycięsko zakończyło Towarzystwo Drogi Żelaznej – Iwanogrodzko Dąbrowskiej Jana Gotlieba Blocha, który po utworzeniu 11 marca 1885 r. Towarzystwa Spółki Akcyjnej Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich, został jednym z jego udziałowców. Powstanie spółki akcyjnej oraz dostępza pośrednictwem kolei do ukraińskiej rudy i koksu z Zagłębia Dąbrowskiego wyznaczyły nowy rozdział w dziejach huty, która stała się najnowocześniejszymi najszybciej rozwijającym się zakładem Staropolskiego Okręgu Przemysłowego,a Ostrowiec zyskał miano bardzo ważnej stacji przeładunkowej obsługującej powiaty opatowski i sandomierski, co także miało wpływ na jego rozwój.Niech kolej wciąż łączy – ludzi, miejsca i wspomnienia.
Wstęp wolny.

